Ο σπουδαίος ποιητής Ιωάννης Τσακασιάνος, που οι συμπατριώτες του αναγνωρίζουν ως τον πλέον αυθεντικό εκφραστή της ζακυνθινή ψυχής, στην "Αυτοβιογραφία" του παρουσιάζει τη ζωή του επιλεκτικά.

Σε αντιστάθμισμα επιδιώκει να μεταφέρει στον αναγνώστη μια συνολικότερη εικόνα του εαυτού του, κάνει δηλαδή όντως, αυτό που λέει: μιαν "ειλικρινή εξομολόγηση", "το εξομολογητικό ξετύλιγμα της προκομμένης μου ζωής", "πιστή του βίου μου ζωγραφιά - καθρέφτισμα πικρόγελο ζωής φτωχούλας κι έρμης", "το κωμικοτάτο αυτό μαρτυρολόγιό μου".

Παράλληλα δίνει μιαν επίσης εκφραστική εικόνα της ζακυνθινής κοινωνίας λίγο πριν και αμέσως μετά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Η εικόνα αυτή ενισχύεται από εισαγωγή και πλήθος παραπομπές και υποσημειώσεις από τον επιμελητή της έκδοσης.

Στην έκδοση αυτή το κείμενο είναι ακριβώς όπως βρέθηκε στα κατάλοιπα του Τσακασιάνου, δηλαδή περιλαμβάνει και τα κομμένα κομμάτια από το περιοδικό "Μπουκέτο", όπου δημοσιεύτηκε αρχικά.